گزارشی خواندنی از علل وقوع سوانح هوایی در جهان +عکس سايت اطلاعات حوادث پروازي اقدام به جمع آوری اطلاعات درباره حوادث و سوانح هوایی از دهه 1950 تاکنون
http://tabnak.ir/fa/pages/?cid=106541
تصويري از كودك نجات يافته از سانحه هواپيما
نكته قابل توجه اينكه آتش نشانان فرودگاه مانگالور هند با رشادت و از جان گذشتگي موفق به نجات يك كودك از ميان شعله هاي سوزان آتش شدند. درود بر آتش نشانان غيور و پرتلاش/
سقوط هواپيماي ايرباس در ليبي و زنده ماندن يك كودك 8 ساله(تصوير)
گر نگهدار من او هست كه من ميدانم شيشه را در بغل سنگ نگه ميدارد
شاهدان ميگويند قبل از نشستن هواپيما قطعاتي از هواپيما شكسته شده و به محض فرود در باند هواپيما منفجر شده و آتش همه هواپيما را دربر ميگيرد.
شركت ايرباس تيم كارشناسي خود را جهت تحقيقات و تعيين علت سانحه به محل اعزام نموده است.
آتش نشانان و كار شيفتي
در ابتدا فشار هاي ناشي از كار شيفتي را بررسي مينمائيم:
شیفت های کاری باعث به هم زدن ساعت بیولوژیک کارکنان شده که پیامد آن بروز خستگی، کج خلقی، بی خوابی، بی اشتهایی، عدم تمرکز و ضعف حافظه است. کارکنانی که به شکلی کم خوابی دارند تولید هورمون سروتونین بدنشان به میزان ۲۰ درصد کاهش پیدا می کند که خود عاملی جهت بروز افسردگی می شود.
استرس های شغلی همواره یکی از عوامل خطرزای سلامتی بوده است که بر کیفیت زندگی خصوصی افراد نیز تاثیر می گذارد. در کلینیک های مشاوره این جمله را زیاد می شنویم که همسرم ناراحتی های کاری اش را با خود به خانه می آورد و تمام دق دلی از همکاران و رئیسش را سر من و بچه ها خالی می کند.
چندی پیش محققان مرکز مطالعاتی پرینستون در امریکا اعلام کردند که ۲۵ درصد از نیروهای کار در امریکا از کارشان ناراضی و حدود ۱۷ میلیون نفر دچار افسردگی هستند. مطالعات نشان می دهد اضطراب و تنش های شغلی باعث بروز فشارخون، بیماری های قلبی، آسم، افسردگی و سردرد در انسان می شود.
این تحقیقات همچنین نشان می دهد که نارضایتی شغلی یا کار در محیط های پراسترس ارتباط مستقیمی با افزایش ضایعات، غیبت، کاهش بهره وری و بروز رفتارهای نابهنجار در کارمندان دارد ضمن اینکه هزینه زیادی برای درمان اختلالات روحی ناشی از اضطراب و استرس های شغلی در کارمندان آسیب پذیر دربرخواهد داشت.
روانشناسان دلایل زیادی را در بروز استرس در محیط کار موثر می دانند که شیفت های کاری خسته کننده و زمان کاری زیاد در راس آنها قرار دارد. یکی از عوامل ایجاد تنش و اضطراب در محیط کار افزایش شیفت های کاری است که موجب خستگی و کلافگی فرد شده و بازده کاری را نیز کاهش می دهد.
شیفت های کاری باعث به هم زدن ساعت بیولوژیک کارکنان شده که پیامد آن بروز خستگی، کج خلقی، بی خوابی، بی اشتهایی، عدم تمرکز و ضعف حافظه است. کارکنانی که به شکلی کم خوابی دارند تولید هورمون سروتونین بدنشان به میزان ۲۰ درصد کاهش پیدا می کند که خود عاملی جهت بروز افسردگی می شود.
پرسنل شب کار دو برابر بیشتر نسبت به روزکارها تمایل به کشیدن سیگار دارند و احتمال حمله قلبی بعد از پنج سال در آنها دو برابر می شود. نادیده انگاشتن حقوق کارمندان، عدم رسیدگی به شکایات و پرداخت غرامت های کاری و عدم پرداخت حقوق مناسب و به موقع و برتری گرفتن برخی از کارمندان، تعصبات جنسیتی، مدیریت مستبدانه و تحقیر های جمعی که از سوی مدیریت اعمال می شود، از دیگر عوامل جانبی است که در بروز استرس و اختلالات روانی و نیز تضعیف روحیه کارمندان تاثیر دارد. تنش های شغلی علاوه بر اختلالات روحی باعث ناراحتی های جسمانی هم می شود که خود را به صورت خستگی، بی خوابی، فشار خون، سردرد، ناتوانی در تمرکز و بی اشتهایی نشان می دهد.
سابقه سوانح هواپیماهای توپولف در ایران و چند کشور دیگر
آخرین حادثه مربوط به هواپیمای توپولف در ایران، بهمن ماه گذشته رخ داد. در این حادثه، هواپیمای توپولف شرکت هواپیمایی تابان با ۱۵۴ مسافر در فرودگاه مشهد دچار آتش سوزی شد.
تابستان سال گذشته هم یک هواپیمای توپولف متعلق به خطوط هوایی کاسپین در مسیر حرکت به سمت ارمنستان در شمال ایران سقوط کرد و تمام ۱۶۸ مسافر و خدمه آن کشته شدند.
حدود سه سال و نیم پیش، چرخ هواپیمای توپولف ۱۵۴ متعلق به خطوط هوایی ایران ایرتور پس از فرود در فرودگاه مشهد ترکید که به انحراف و آتش گرفتن هواپیما منجر شد. در این حادثه دست کم ۲۸ نفر کشته و ۶۹ نفر هم مصدوم یا دچار سوختگی شدند.
در سال ۲۰۰۶ میلادی هم یک هواپیمای مسافربری توپولف با ۱۷۰ مسافر در شرق اوکراین سقوط کرد.
در سال ۲۰۰۲ میلادی، دست کم دو حادثه هوایی برای هواپیماهای توپولف رخ داد؛ در یکی از آنها که ۱۲ فوریه در ایران رخ داد، بر اثر برخورد یک توپولف ۱۵۴ متعلق به ایران ایر به کوه هایی در غرب ایران، تمام ۱۱۷ نفر مسافر و خدمه آن کشته شدند.
در حادثه ای دیگر در تابستان سال ۲۰۰۲ میلادی، ۷۱ مسافر که بیشتر آنها کودک بودند، کشته شدند. توپولف حامل این کودکان در مسیر حرکت از روسیه به سمت اسپانیا در آسمان جنوب آلمان، با یک هواپیمای باری بوئینگ ۷۵۷ برخورد کرد.
در سال ۲۰۰۱ میلادی هم دست کم دو حادثه برای هواپیماهای توپولف رخ داد؛ روز چهارم اکتبر سال ۲۰۰۱ میلادی، هواپیمای متعلق به خطوط هوایی سیبر روسیه که از تل آویو به سمت نووسبرسک سیبری می رفت، در میانه راه منفجر شد و تمام ۷۸ مسافر و خدمه آن کشته شدند.
روز سوم ژوئیه هم یک "توپولف ۱۵۴" در مسیر حرکت از اکاترینبورگ در کوه های اورال به سمت بندر ولادیوستوک روسیه، در نزدیکی شهر ارکوتسک سقوط کرد که باعث مرگ ۱۳۳ مسافر و ۱۰ نفر خدمه آن شد.
در جمع 57 سانحه اي كه اين هواپيما در كشورهاي مختلف داشته است 2725 نفر جان خود را در اين هواپيما از دست داده اند همچنين
اين هواپيما 5 بار در معرض اقدامات تروريستي از جمله هواپيما ربائي و تهديد به بمب گذاري قرار گرفته است كه 232 نفر نيز قرباني اين اقدامات در هواپيماي مذكور بوده اند.
هواپيماي توپولوف
هواپیمای حامل لخ کاچینسکی، رئیس جمهور لهستان در غرب روسیه سقوط کرده و مقام های روسیه می گویند در این سانحه، هیچ فردی زنده نمانده است. هواپیمای حامل رئیس جمهور لهستان درصدد فرود در فرودگاه اسمولنسک در نزدیکی مرز با بیلو روسی (بلاروس) بود که سقوط کرد. هواپیمای توپولوف ۱۵۴ از ورشو به مقصد اسمولنسک پرواز کرده بود.
به مدت بیش از ۲۵ سال، هواپیمای "توپولف ۱۵۴" اصلی ترین هواپیمایی بود که در شبکه حمل و نقل هوایی روسیه و اتحاد جماهیر شوروی سابق مورد استفاده قرار می گرفت.
در این دوره زمانی، حدود نیمی از کل تعداد مسافرانی که با "ایرفلوت"، شرکت هوایی ملی روسیه و زیرمجموعه های آن، پرواز کردند، با هواپیمای توپولف جابجا شدند که تعداد آنها فقط در سال ۱۹۹۰ میلادی، به ۱۳۷ میلیون نفر رسید.
در آن زمان، حدود یک هزار هواپیمای "توپولف ۱۵۴" تولید شد که تعدادی از آنها هنوز در روسیه و کشورهایی که زمانی بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بودند، پرواز می کنند.
استفاده از هواپیمای "توپولف ۱۵۴" در سال ۱۹۷۲ میلادی شروع شد و آن را در سال ۱۹۸۶ میلادی، با نصب تجهیزات و موتورهای جدید، به روز و مدرن کردند تا مصرف سوخت و عملکرد هواییش ارتقا پیدا کند. ولی با این حال، در سال ۲۰۰۱ میلادی، دولت چین با اشاره به طراحی قدیمی "توپولف ۱۵۴" این مدل هواپیما را از شبکه خطوط هواییش خارج کرد.
مسولان "ایرفلوت"، خط هوایی ملی روسیه هم به تازگی با بیان این که مصرف بالای سوخت این مدل هواپیما، استفاده از آن را غیراقتصادی کرده است، تصمیم گرفتند که این مدل هواپیما را به تدریج از دور خارج کنند.
پائول دافی، کارشناس هواپیمایی روسیه، در سال ۲۰۰۴ میلادی، سوابق مربوط به ایمنی "توپولف ۱۵۴" را برای وبسایت انگلیسی بی بی سی ارزیابی کرد.
او در گزارشش، با در نظر گرفتن کیفیت، سال هایی که از این هواپیماها استفاده شده و نوع فناوری به کار رفته در آنها، تعداد ۲۸ حادثه ای را که تا آن زمان باعث شده بود هواپیماهای توپولف از بین بروند، طبیعی خواند. به نظر او تعداد کمی از این ۲۸ حادثه به دلیل مشکلات فنی هواپیماها رخ داده است.
در آن زمان، او گفت که هواپیماهای "توپولف ۱۵۴" در کشورها و مناطقی پرواز می کنند که هم کنترل ترافیک هوایی و تجهیزات جهت یابی خوبی ندارند و هم وضعیت آب و هوایی آنها چندان مطلوب نیست.
او اضافه کرد که تعدادی از حوادثی که برای این توپولف ها رخ داده اند، چندان به شرایط خود هواپیما ربط نداشته است. برای مثال، در حادثه ای که در سال ۱۹۸۲ میلادی در شهر اومسک روسیه رخ داد، یک هواپیمای توپولف در میان برف و بوران به ۶ خودروی برف روب برخورد کرد، چون در زمان فرود هواپیما از راننده های ماشین های برف روب خواسته نشده بود آنها را از باند فرودگاه خارج کنند.
تعداد ۵ هواپیما هم بر اثر حمله های دشمن یا تروریست ها در زمان جنگ های داخلی در لبنان، گرجستان و افغانستان، سقوط کرده بودند و در سال ۲۰۰۱ میلادی، برخورد موشکی که اوکراین در طی یک عملیات شلیک کرده بود، باعث سقوط یک "توپولف ۱۵۴" در دریای سیاه شد.
یک هواپیمای توپولف هم بعد از آتش گرفتن بار سیگاری که حمل می کرد، به سلامت در یک مزرعه فرود آمد، ولی کاملا سوخت.
بنزین یک توپولف دیگر هم ۵ مایل (حدود ۸ کیلومتر) مانده به باند فرودگاه تمام شد، چون مسولان خط هوایی که این هواپیما را به کار گرفته بود، به دلیل مشکلات اقتصادی سخت کشورشان و گران بودن بنزین در کشور مبداء تصمیم گرفته بودند این هواپیما از کشور مبدا بنزین کمتری بزند.
توپولف ۱۵۴ الان دیگر تولید نمی شود.
ریچارد گالپین، خبرنگار بی بی سی در مسکو می گوید که خطوط هوایی روسیه، علاقه ای به استفاده از مدل های جدید توپولف ندارند، چون این هواپیماها قابل رقابت با هواپیماهای تولیدی کشورهای غربی نیستند.
"ایرفلوت"، خط هوایی ملی روسیه هم الان خریدار انواع مختلفی از هواپیماهای تولیدی شرکت های بوئینگ و ایرباس است.
اين هواپيما كه از تاريخ اولين پرواز آن 20 سال ميگذشت صبح روز 21 فروردين 1389 فرودگاه ورشو لهستان را به مقصد شهر اسمولنسك روسيه را ترك مينمايد و تا فاصله بك كيلومتري مقصد پيش ميرود كه در اين نقطه ضمن برخورد هواپيما با درختان جنگلي سقوط نموده و آتش و دود منطقه را فرا ميگيرد كه پي آمد آن مرگ تمامي 96 سرنشين آن ميباشد و نكته قابل توجه اين كه رييس جمهور لهستان به همرا هيئت همراه از سرنشينان اين هواپيما بودند.
علت بروز سانحه هنوز بطور رسمي منتشر نشده است.
سقوط هواپيما در فيليپين 28 ژانويه 2010
سقوط يك هواپيما در برزيل( 25 ژانويه 2010 )
سقوط هواپیمای اتیوپیایی در ساحل لبنان(1388/11/5)
در نخستین ساعات بامداد دوشنبه، هواپیمای بویینگ ٧٣٧ خطوط هوایی اتیوپی، دقایقی پس از پرواز از فرودگاه بیروت، در آب های مدیترانه سقوط کرد. مقصد این هواپیما، آدیس آببا بود.
بلافاصله بعد از انتشار خبر، رییس جمهوری لبنان، میشل سلیمان، احتمال خرابکاری و سوءقصد تروریستی را رد کرد.
یک مسئول ارتش لبنان گفت: "نخستین تکه و پاره های هواپیما را در ١٢ کیلومتری ساحل پیدا کردیم".
به گفتۀ مسئولان فرودگاه بیروت، چند دقیقه بعد از پرواز، تماس هواپیما با برج مراقبت قطع شده است.
اکثر مسافران هواپیما لبنانی بوده اند. همسر سفیر فرانسه در لبنان نیز یکی از سرنشینان بوده است. علاوه بر ارتش لبنان، نیروهای سازمان ملل مستقر در لبنان نیز به محل حادثه اعزام شده اند.
هنگام سقوط هواپیما شرایط جوی بسیار نامناسب بوده و طوفان و باد تند و باران شدید ادامه داشته است.
تا حوالی ظهر دوشنبه به وقت محلی، نه جسد از آب گرفته شده است.
دولت لبنان به این مناسبت یک روز عزای ملی اعلام کرد.
آتش نشانان فرودگاهي را بهتر بشناسيم
همچنين تجهيزات سرويس آتش نشاني و نجات فرودگاهي داراي استانداردهاي ويژه اي هستند كه توسط سازمانهاي ذيربط تعيين و ابلاغ ميگردد و به اميد خدا در مباحث بعدي به آنها خواهيم پرداخت.
نيروي انساني شاغل در سرويس مذكور مسئوليتي بسيار خطير برعهده دارد و عملكرد صحيح و مطلوب اين پرسنل ميتواند در كاهش سوانح هوائي در فرودگاهها و همچنين كاهش تلفات در سوانح فرودگاهي موثر و چشمگير باشد، براي درك بهتر اين موضوع مثالي از شرايط اضطراري را ارائه ميكنم.
يك هواپيماي مسافري (متوسط) با 170 مسافر و سرنشين در زمان نشستن بر روي باند پروازي بدليل نا مشخصي دچار سانحه شده و در قسمتي از هواپيما حريق رخ ميدهد،با توجه به فلز و مواد بكار رفته در ساختمان هواپيما همچنين سوخت موجود در مخازن آن كه در اثر حرارت به بخارات سوختي تبديل گشته است ،شرايط بسيار سختي را موجب گشته و هر آن احتمال انفجار و توسعه حريق ، همچنين سرايت آتش به ساير هواپيماهاي موجود در فرودگاه و ساير اماكن از قبيل ترمينالها وجود دارد.
طبق استانداردهاي تعريف شده در سازمان بين المللي هواپيمائي كشوري (ICAO) زمان واكنش (Response time) پرسنل آتش نشاني فرودگاه در سوانح فرودگاهي 2 و حداكثر 3 دقيقه است و پرسنل مربوط دراين زمان تععين شده ميبايستي عمليات را شروع كرده باشند لذا زمان در سوانح هواپيمائي از اهميت قابل توجهي برخوردار بوده و اتلاف حتي يك ثانيه ميتواند عواقب دهشتناكي را بدنبال داشته ياشد.
با توجه به شرايط گفته شده لازم است سيستم بهينه اي جهت نحوه جذب و آموزش اين نيروي انساني تدوين شود كه اين امر توسط سازمان ذيربط (ICAO) انجام گرفته است.
اين سازمان در اسناد و بخشنامه هاي متعدد ضوابط پذيرش و آموزش را با ذكر جزييات مشخص و اجراي آنها را در فرودگاههاي زير مجموعه خود الزامي نموده است.
ICAO براي تمامي مشاغل هوانوردي دوره يا دوره هايي را با تخصيص كد منحصر بفردي مشخص نوده است و دوره هاي آتش نشاني و نجات فرودگاهي عبارتند از: (COURSE111,COURSE112,COURSE113) كه بترتيب دوره مقدماتي ،تكميلي و پيشرفته ميباشد.
در كشورما خوشبختانه سرويس هاي ارائه شده در اين ارتباط در حد قابل قبولي ميباشد هر چند انتظار ميرود با مساعدت مسئولين امر و توسعه فرهنگ ايمني و آتش نشاني شاهد ارتقاء بيشتر اين سرويس خطير در فرودگاهها باشيم.
شايد پرسنل شاغل در واحد آتش نشاني و نجات فرودگاهي از كم نشان ترين پرسنل شاغل در كشور باشند ،پرسنلي كه بدور از هر حاشيه اي همواره سعي در افزايش توانمندي نرم افزاري و سخت افزاري خود داشته و نجات جان انسانها هدف اصلي آنها ميباشد.
كا در محيط عملياتي فرودگاهها كه همواره با انواع آلودگي هاي صوتي،شيميايي و انواع خطرات مختلف مواجه است بسيار سخت و طاقت فرسا ميباشد و اين موضوع براي نيروهاي آتش نشاني و نجات زماني مضاعف ميگردد كه علاوه بر آلودگي هاي فوق ميبايستي از آتش و آهن عبور كنند و جان انساني را از لاشه هواپيما نجات دهند ، درست زماني كه همگان از آتش هواپيما و خطرات ناشي از آن فرار ميكنند اين پرسنل با عشق و علاقه به دل آتش ميزنند و چه بسا صدمات سختي نيز بر جان و روح اين عزيزا وارد ميشود.
در تصاوير و فيلم هاي متعدد پخش شده از رسانه هاي در ارتباط با سوانح هوائي همواره نيروهايي كه بعنوان پشتيبان وارد عمليات ميشوند ديده ميشوند چون نيروهاي اصلي(آتش نشانان فرودگاهي) بنا بر وظيفه اي كه بر عهده دلرند پس از اطفاء حريق و تخليه مسافرين ميبايستي بلافاصله جهت بازسازي نيرو و تجهيزات و شارژ مواد خاموش كننده براي حفظ آمادگي پروازهاي بعدي اقدام نمايند .
خدايا تو را شاكريم كه ما را وسيله اي براي نجات اشرف مخلوقات خود قرار دادي پس دانش و نيرويي عطا كن كه سربلند از وظيفه برون آييم.
آتش نشانان بي نشان فرودگاهها
عملكرد اين پرسنل بحدي مطلوب و موثر ميباشد كه در اين چنين سانحه سنگيني حتي يك نفر تلفات وجود ندارد و بهترين گواه بر عملكرد مطلوب اين پرسنل همين عكسي است كه مشاهده مينماييد، در نظر داشته باشيد هواپيماي فوق هنگام نشستن حاوي حداقل 20000 ليتر سوخت بوده ،همچنين سرعت اين هواپيما در همان زمان در حدود 250 كيلومتر در ساعت بوده و 170 مسافر و خدمه كه 6 نفر از آنها خردسال بوده اند ،ولي در تصاوير مربوطه آثار حريق تنها در انتهاي هواپيما ديده ميشود و اين به اين معناست كه تيم عمليات آتش نشاني فرودگاه در ظرف مدت بسيار كوتاهي موفق به كنترل و اطفاء حريق شده اند .
بر خود لازم ميدانيم سپاسگذار زحمات بيدريغ عزيزاني باشيم كه در سرما و گرما ، روز و شب، و درست زماني كه ديگران در كنار خانواده خود لحظات خوشي را سپري ميكنند، فقط به يك موضوع فكر ميكنند و آن موضوع عبارت است از نجات مسافران هواپيما از دل آتش. خسته نباشيد و خدا قوت
سانحه هوایی در فرودگاه شهید هاشمی نژاد مشهد-بهمن88
به گزارش خبرنگار مهر، هواپیمای توپولف شرکت هواپیمای تابان دیشب ساعت 22 و 10 دقیقه از مبدا آبادان به مقصد مشهد مقدس به پرواز درآمد که به دلیل شرایط بد جوی در فرودگاه شهید هاشمی نژاد، ساعت 35 دقیقه بامداد مجبور به فرود در فرودگاه اصفهان شد.
در ادامه این هواپیما که ساعت 5 و 35 دقیقه صبح امروز فرودگاه اصفهان را به مقصد مشهد مقدس ترک کرده بود، در هنگام فرود دید کافی نداشت و به دلیل وجود یک بیمار درهواپیما که در وضعیت اضطراری قرار داشت، مجبور به فرود اضطراری در فرودگاه مشهد شد.
گزارشهای رسیده نشان می دهد کلیه مسافران پرواز 6437 ظرف مدت 60 ثانیه از هواپیما خارج شدند که بلافاصله پس از خروج مسافران، هواپیما آتش گرفت. استاندارد خروج مسافران در مواقع اضطراری 90 ثانیه گزارش شده است.
همچنین از مشهد خبر می رسد که مسافران این پرواز به صورت سرپایی در یکی از بیمارستانهای مشهد تحت مداوا قرار گرفته اند و هم اکنون نیز مرخص شده اند.
هواپیمای توپولف شرکت هواپیمایی تابان از نوع توپولف 154 بوده و 156 مسافر به همراه داشته است.